We vertrekken vanavond naar huis: de voorbije dagen heeft Sarah het zo bont gemaakt met haar aversie tegen slapen, haar luidkeels protest, haar opstandigheid tegen haar reisbed en haar ontroostbaar zijn eens middernacht voorbij... Zijn het de hoektanden? De poezen? De leeftijd? Verlatingsangst? Peuterpuberteit? Andere omgeving? Andere lucht? Heimwee? Of gewoon het gemis aan alle gekende routines thuis? Mist ze haar kamertje?
Deze namiddag trokken we met tante en nonkel naar een heel gezellige hoeve met speeltuin in de buurt zodat papa wat kon rusten. Sarah en ik amuseerden ons na een lekker artisanaal ijsje en dito limonade in de zandbak, op de strobalen en in de hangmatten. De speeltuin wat verder bleek niet vrij bereikbaar... en tegen dan kreeg zus het weer op haar heupen - tijd om terug te gaan! En eens in de auto... tjah... 't zandmannetje wist haar weer te vinden... dan pas... Ikzelf genoot van onze laatste dag hier in Zwitserland samen met nonkel en tante. --- Op het ogenblik dat we vertrokken vanavond goot het meer dan pijpenstelen. De hemelsluizen stonden wagenwijd open - alsof zelfs het weer verdrietig was dat onze trip erop zat... De rit tot pakweg de grens verliep redelijk goed, na veel tateren viel zusje ook in slaap maar schoot iets na middernacht gillend wakker (zoals de voorbije dagen) en was weer ontroostbaar en buiten zinnen. Na een halte op een snelwegparking, waar ik evenmin rustig werd, reed papa vol goede moed weer verder terwijl ik elkeen zijn trommelvliezen martelde... Ikzelf probeerde toch enigszins te slapen door alle gehuil heen. Twee jaar geleden trokken papa, mama en ik er ook al es heen. Vandaag was Sarah er ook bij: de kinderzoo van Knies in Rapperswill. Dit is geen grootschalige zoo zoals we dit in België kennen maar heel bevattelijk en gemoedelijk. Na een snelle lunch namen we de paardentram rondom de zoo, we bekeken er diverse diertjes, Eva reed even op een pony (ontspannen gezeten als een volwaardige amazone), we pikten de zeeleeuwenshow mee (Sarah kirde het uit van de verbazing en bewondering) en eens voorbij de olifanten en giraffen eindigen we nog met een drankje. De rit terug verliep stil... hoewel zusje tot daarvoor best lastig en luid was - oeps, toch een beetje moe geweest?
Een kronkelweg leidde ons vandaag hoog in de bergen. Daar vind je de Obersee. Deze kan vlot rond gewandeld worden - allé, ik was die opinie misschien minder toe gedaan ;-) Eens terug op ons vertrekpunt genoten we van een ijsje en de bijhorende speeltuin.
Deze voormiddag en middag trokken we er als echte toeristen op uit naar een waterval in de buurt. Door de aanhoudende droogte was de anders zo imposante waterval eerder mini - wat de belevenis er niet minder om maakte. We wandelden langs weide, door de grot naar boven en picknickten in het bos.
Eens terug ploeterden zus en ik lustig samen in bad - zaaaaaaaalig. Onze dag eindigde in de laten namiddag, na een onconventieel dutje, als echte locals aan de rand van het meer. Het water in het peuterbad was relatief warm en ik amuseerde me rot met kleine zus. Echt fijn en heel gezellig met z'n allen! )Vandaag bleven we lekker lui in Schübelbach. De temperaturen zijn hier zo warm dat zus en ik met water mochten spelen op het terras. En ook met onze iglo-tent amuseert Sarah zich rot :-)
Deze morgen deden we eerst boodschappen (in Zwitserland is alles dicht op zondag daarom kon dat pas vandaag), en omdat noch zus noch ik een dutje wilden doen, besloten mama en papa dat we dan maar naar de bergen in de buurt zouden gaan voor een wandelingetje... maar dat was buiten ons, de zusjes, gerekend; eens even in de auto belandden we beide in dromenland - iets wat mama en papa niet wilden verbreken door ons te wekken en dus reden ze de berg maar op en af... ipv dit met te voet te doen :-D
Uiteindelijk werd Sarah wel wekker en deden we nog even een gezellig terrasje aan het meer. Ik had wat meer tijd nodig om wakker te worden... Namiddag-humeur (of zoiets)?
|
Waarom een blog?
Volg hier mijn stoere avonturen, vanaf de dag dat mama en papa ontdekten dat ik in aantocht was, tot vandaag de dag! Meer over ikke...
Er was ooit eens, in een land hier ver vandaan, een klein dorpje tussen besneeuwde valleien. Mijn mama en papa brachten daar, in Saalbach, hun Honey Moon door in maart 2012, in het supermooie Eva-Paradise... en 9 maanden later zag ik het licht! Leuke links
Dit zijn alvast mijn favorietjes!
Categories
All
Archieven
November 2017
|