Ik bracht de voorbije dagen door aan zee met oma en opa. Het weer was top en ik amuseerde me weer es rot. Vandaag kwamen mama, papa en zus me hier ophalen. Een hele belevenis voor zusje; dit is pas haar 2e keer aan zee. Het zand van het strand was even wennen maar het water en de golven waren helemaal haar ding. Resultaat? Een natte dikke pamper, een natte body, natte short en natte t-shirt en Sarah zo opgewonden als wat :-D Volgens mij wil zusje ook wel es een paar dagen aan zee komen logeren...
0 Comments
Feestdag vandaag en dus moet mama niet werken. Zusje slaapt op haar buik. Ik amuseer me met een ballon en mag naampjes trekken voor ons klerenverkoopgroepje.
We vertrekken vanavond naar huis: de voorbije dagen heeft Sarah het zo bont gemaakt met haar aversie tegen slapen, haar luidkeels protest, haar opstandigheid tegen haar reisbed en haar ontroostbaar zijn eens middernacht voorbij... Zijn het de hoektanden? De poezen? De leeftijd? Verlatingsangst? Peuterpuberteit? Andere omgeving? Andere lucht? Heimwee? Of gewoon het gemis aan alle gekende routines thuis? Mist ze haar kamertje?
Deze namiddag trokken we met tante en nonkel naar een heel gezellige hoeve met speeltuin in de buurt zodat papa wat kon rusten. Sarah en ik amuseerden ons na een lekker artisanaal ijsje en dito limonade in de zandbak, op de strobalen en in de hangmatten. De speeltuin wat verder bleek niet vrij bereikbaar... en tegen dan kreeg zus het weer op haar heupen - tijd om terug te gaan! En eens in de auto... tjah... 't zandmannetje wist haar weer te vinden... dan pas... Ikzelf genoot van onze laatste dag hier in Zwitserland samen met nonkel en tante. --- Op het ogenblik dat we vertrokken vanavond goot het meer dan pijpenstelen. De hemelsluizen stonden wagenwijd open - alsof zelfs het weer verdrietig was dat onze trip erop zat... De rit tot pakweg de grens verliep redelijk goed, na veel tateren viel zusje ook in slaap maar schoot iets na middernacht gillend wakker (zoals de voorbije dagen) en was weer ontroostbaar en buiten zinnen. Na een halte op een snelwegparking, waar ik evenmin rustig werd, reed papa vol goede moed weer verder terwijl ik elkeen zijn trommelvliezen martelde... Ikzelf probeerde toch enigszins te slapen door alle gehuil heen. Twee jaar geleden trokken papa, mama en ik er ook al es heen. Vandaag was Sarah er ook bij: de kinderzoo van Knies in Rapperswill. Dit is geen grootschalige zoo zoals we dit in België kennen maar heel bevattelijk en gemoedelijk. Na een snelle lunch namen we de paardentram rondom de zoo, we bekeken er diverse diertjes, Eva reed even op een pony (ontspannen gezeten als een volwaardige amazone), we pikten de zeeleeuwenshow mee (Sarah kirde het uit van de verbazing en bewondering) en eens voorbij de olifanten en giraffen eindigen we nog met een drankje. De rit terug verliep stil... hoewel zusje tot daarvoor best lastig en luid was - oeps, toch een beetje moe geweest?
|
Waarom een blog?
Volg hier mijn stoere avonturen, vanaf de dag dat mama en papa ontdekten dat ik in aantocht was, tot vandaag de dag! Meer over ikke...
Er was ooit eens, in een land hier ver vandaan, een klein dorpje tussen besneeuwde valleien. Mijn mama en papa brachten daar, in Saalbach, hun Honey Moon door in maart 2012, in het supermooie Eva-Paradise... en 9 maanden later zag ik het licht! Leuke links
Dit zijn alvast mijn favorietjes!
Categories
All
Archieven
November 2017
|