Deze namiddag trokken we met tante en nonkel naar een heel gezellige hoeve met speeltuin in de buurt zodat papa wat kon rusten. Sarah en ik amuseerden ons na een lekker artisanaal ijsje en dito limonade in de zandbak, op de strobalen en in de hangmatten. De speeltuin wat verder bleek niet vrij bereikbaar... en tegen dan kreeg zus het weer op haar heupen - tijd om terug te gaan! En eens in de auto... tjah... 't zandmannetje wist haar weer te vinden... dan pas... Ikzelf genoot van onze laatste dag hier in Zwitserland samen met nonkel en tante.
---
Op het ogenblik dat we vertrokken vanavond goot het meer dan pijpenstelen. De hemelsluizen stonden wagenwijd open - alsof zelfs het weer verdrietig was dat onze trip erop zat... De rit tot pakweg de grens verliep redelijk goed, na veel tateren viel zusje ook in slaap maar schoot iets na middernacht gillend wakker (zoals de voorbije dagen) en was weer ontroostbaar en buiten zinnen. Na een halte op een snelwegparking, waar ik evenmin rustig werd, reed papa vol goede moed weer verder terwijl ik elkeen zijn trommelvliezen martelde... Ikzelf probeerde toch enigszins te slapen door alle gehuil heen.