De oude wieg van o.a. mama en nonkel Jérémy is terug naar Kuurne: mama en papa vinden zich toch niet zo stevig ogen... In plaats daarvan krijg ik een nagelnieuw exemplaar! Mijn peter stond erop om mij die cadeau te doen en vandaag trokken we dus met z'n allen naar de babywinkel om de wieg en bijhorende matras te kopen. Binnenkort prijkt die in mijn kamertje... maar de eerste weken mag ik bij mijn ouders in de grote slaapkamer slapen.
Dankjewel, peter Arthur !!! x
Vrijdag was het dus allesbehalve rustig groeien in mama's buik. Gelukkig is ze dit weekend héél kalm geweest, zowel tijdens Loeks verjaardagsfeestje in de binnenspeeltuin, tijdens het eetfestijn van papa's en pepe's pingpong club diezelfde avond en tijdens de lasagne met de grootouders gisteren.
Pepe is er sinds zaterdag trouwens helemaal van overtuigd dat ik een jongen ben !? Marianne beweerde dat mama straalde dankzij haar jongen... maar mijn papa had het net door die theorie maanden geleden wel bij het rechte eind toen hij zei dat ik een meisje ben. Misschien dat mijn mama misschien gewoon stilaan gewend is aan zwanger zijn en bij gelegenheid dan ook stralend voor de dag komt dankzij alle aandacht voor haar buik en baby'tje. Vandaag zijn we maandag en mama werkt thuis. Ik geniet echter volop van de rustige sfeer en beweeg volop in haar buik. Tegen dat het avond is, voelt ze mijn hoofd niet meer bij haar rechterheup en is ook mijn poep zoek bij haar linkerheup... Ik doe voortaan kopstand: mijn hoofd ligt nu naar beneden en mijn benen naar boven!!! ps. Marcel is zaterdag geboren - dikke proficiat aan Koen en Katrien! We komen je later bezoeken/bewonderen. Geen fijne dag vandaag... Groot contrast met de romantische en ontspannen sfeer gisteren: mama en papa waren toch lekker gaan eten in 't Overhamme (via de RestoDays) en genoten de hele namiddag en avond van elkaars gezelschap.
Deze middag en namiddag deed mama's buik echter onophoudelijk pijn... 't Werd haar ook allemaal wat teveel op het werk en om 16u vertrok dus naar huis, in de hoop dat uitrusten op de zetel zou helpen om de rust terug te brengen maar de steken in haar buik gingen maar niet weg. Ze reed dus maar naar het ASZ waar ze haar 1,5u aan de CTG legden... Deze scan toonde duidelijk dat ze zowaar om de 5 à 10 minuten een kleine wee had waar mijn hartslagje ook steeds op reageerde - VOORWEEËN dus !!! Ik ben vandaag echter maar 31 weken oud en 't is dus véél te vroeg. Papa kwam ook na zijn werk naar het ziekenhuis. Rond 22u, na een 2e CTG, mochten we dus uiteindelijk toch naar huis maar met de mededeling dat mama het RUSTIG aan moet doen en stress moet vermijden, wil ze niet binnen de kortste keren opnieuw terug naar het ziekenhuis moeten... Ze is er al even mee begonnen maar had het gevoel geen meter vooruit te komen maar vandaag vielen alle puzzelstukjes in elkaar voor mama. Na de inspirerende kaartjes uit de boeken van de drukker deze zomer, de vele mooie dingen op het internet en de drang om iets persoonlijk te maken voor haar kleine meid... was er dus wat tijd nodig tot vandaag: ik krijg een geboortekaartje en doopsuiker in een sneeuwthema met een elegante hertje (bambietje) in tinten van mandarijn, zalm, rood en roze. Het formaat voor het kaartje ligt ook direct vast.
De vonken inspiratie vliegen ervan af terwijl mama zich creatief uitleeft op haar computer! |
Waarom een blog?
Volg hier mijn stoere avonturen, vanaf de dag dat mama en papa ontdekten dat ik in aantocht was, tot vandaag de dag! Meer over ikke...
Er was ooit eens, in een land hier ver vandaan, een klein dorpje tussen besneeuwde valleien. Mijn mama en papa brachten daar, in Saalbach, hun Honey Moon door in maart 2012, in het supermooie Eva-Paradise... en 9 maanden later zag ik het licht! Leuke links
Dit zijn alvast mijn favorietjes!
Categories
All
Archieven
November 2017
|