Eergisteren en gisteren was ik niet van het leukste gezelschap: veel en vaak huilen... zelfs met verse pamper en kort na gedronken te hebben aan de borst. Ik leek doodongelukkig en de enige troost die ietwat hielp, was diezelfde borst(en). Mama zat dus meer met mij in haar armen dan dat ze iets gedaan kreeg (zich wassen, eten, opruimen, uitrusten, of zo. Gisterenavond kon ze even ontsnappen naar de naailes en moest papa mijn hartverscheurende gehuil ondergaan. Ook zijn trucjes (kangoeroeën, buikmassage, etc.) haalden niets uit. Gelukkig waren er 2 porties afgekolfde moedermelk in de frigo bewaard en hebben we ook al een noodrantsoen poedermelk in huis (stel dat mama's borsten plotsklaps in staking gaan!?) Zo dronk ik op zo'n 5 uur tijd maar liefst 300 ml ! :-) Mmmmm... Zo overbrugde ik de nacht, tot 9u, met slechts een voeding (om 5u) en kregen ze beide wat rust. |
Deze voormiddag leek het weer even diezelfde kant op te gaan tot mama's wanhoop maar sinds 11u zit ik terug in een mooie 3uur-regelmaat en slaap ik tussenin - joepie, fluistert mama die schrik heeft me wakker te maken. Het was dus weer eens een groeispurt die me te pakken had en deze keer dus 2 regeldagen om een nieuwe draai te vinden. We zijn klaar voor het lange weekend... aan zee!!!
0 Comments
Leave a Reply. |
Waarom een blog?
Volg hier mijn stoere avonturen, vanaf de dag dat mama en papa ontdekten dat ik in aantocht was, tot vandaag de dag! Meer over ikke...
Er was ooit eens, in een land hier ver vandaan, een klein dorpje tussen besneeuwde valleien. Mijn mama en papa brachten daar, in Saalbach, hun Honey Moon door in maart 2012, in het supermooie Eva-Paradise... en 9 maanden later zag ik het licht! Leuke links
Dit zijn alvast mijn favorietjes!
Categories
All
Archieven
November 2017
|