Mijn papa ontpopte zich tot een verborgen strikjes-talent en maakte direct een groot deel van alle doopsuiker, zowel de bonen als de snoepjes, de doosjes en de zakjes - mama vond het ontzettend schattig om hem zo toegewijd en geconcentreerd bezig te zien! Boontjes en snoep werden afgewogen, doosjes geplooid, labels dichtgeplakt of gestrikt en nadien belandde alles als eens voorlopige op het dienblad dat ze hiervoor voorzien hebben. I LIKE !!! Ondertussen was mama bezig met de enveloppen van adressen te voorzien, diegene die veraf wonen mijn eigen postzegel te geven (zie eerdere post), in de enveloppen van de gasten voor mijn eerste feestje stak ze ook alvast de uitnodiging en nadien werd alles vakkundig gesorteerd. In de namiddag volgde het personaliseren van de bellenblazers en potloden - een klus die ze minder leuk vond maar direct volledig afwerkte zodat ook dit in orde is tegen mijn komst binnen zoveel dagen/weken. | |
Onze eettafel lag vanmiddag vol, vol met enveloppen, kleurrijke labels, potloodsetjes, dozen suikerbonen, zakken snoep, postzegels, adresetiketten, doosjes en zakjes, fleurig lint, bellenblazers, etc. Gisteren zijn papa en mama bij de drukker langs geweest om daar alvast op te halen wat reeds klaar is en vandaag vlogen ze er volle goeie moed in.
0 Comments
Leave a Reply. |
Waarom een blog?
Volg hier mijn stoere avonturen, vanaf de dag dat mama en papa ontdekten dat ik in aantocht was, tot vandaag de dag! Meer over ikke...
Er was ooit eens, in een land hier ver vandaan, een klein dorpje tussen besneeuwde valleien. Mijn mama en papa brachten daar, in Saalbach, hun Honey Moon door in maart 2012, in het supermooie Eva-Paradise... en 9 maanden later zag ik het licht! Leuke links
Dit zijn alvast mijn favorietjes!
Categories
All
Archieven
November 2017
|