Vandaag ging ik terug naar Kaboutertjesland, begon ik weer met fruitpap en zo geraak ik beetje bij beetje terug in mijn vertrouwde stramien... Boterhammen wil ik nog steeds niet en ook mijn melkporties zijn nog niet wat ze geweest zijn. Hopelijk verloopt deze nacht net zo goed als vorige en kunnen mama en papa opnieuw doorslapen
Gisterennacht en vanmorgen heb ik tweemaal overgegeven, weigerde ik nog melk en ik at ook amper fruitpap. Mijn logeerpartij bij oma en opa werd dus vervroegd onderbroken. Deze middag onderzocht onze huisarts mij en volgens hem reageer ik allergisch op de antibiotica en ben ik intussen voldoende genezen om het helemaal zonder medicatie verder te doen... Hopelijk word ik nu weer snel de oude: momenteel ben ik er hangerig, aanhankelijk en slaperig - helemaal mezelf niet :-(
Normaliter slaap ik nooit meer in de living en spendeer ik elk dutje in mijn bedje/kamertje. Nu ik nog steeds ziekjes ben, word ik wat meer vertroeteld en dommelde ik in op mama's buik terwijl ze in de zetel zat. Ze wikkelde me dan maar in een fleece en liet me op de zetel verder slapen. Hemels! Er zijn 9 maanden verstreken tussen de rechter- en de linkerfoto. Herken je me nog? Zoek de verschillen/gelijkenissen!
Ik kreeg vandaag alvast een klein wit tafeltje, dito stoeltje en een grote speelgoedlade. Uiteraard was mijn nieuwsgierigheid (ziek of niet) te groot om afwezig te zijn wanneer papa dit alles in elkaar stak... De kunst zat er hem zelfs in om me weg te houden van bij papa's werkkoffer, die talloze schroefjes en alle verpakkingsmateriaal!
|
Waarom een blog?
Volg hier mijn stoere avonturen, vanaf de dag dat mama en papa ontdekten dat ik in aantocht was, tot vandaag de dag! Meer over ikke...
Er was ooit eens, in een land hier ver vandaan, een klein dorpje tussen besneeuwde valleien. Mijn mama en papa brachten daar, in Saalbach, hun Honey Moon door in maart 2012, in het supermooie Eva-Paradise... en 9 maanden later zag ik het licht! Leuke links
Dit zijn alvast mijn favorietjes!
Categories
All
Archieven
November 2017
|